Jak zabezpieczyć teren pod huśtawką integracyjną?

Odpowiednio wykonane zabezpieczenie terenu pod urządzeniem nie tylko zapewnia bezpieczeństwo użytkownikom, ale także ogranicza częstotliwość prowadzenia prac pielęgnacyjnych, przede wszystkim odchwaszczania.

Powierzchnia pod huśtawką, pomimo tego, że nie jest duża, wymaga odpowiedniego zabezpieczenia przede wszystkim przed przerastaniem trawy i chwastów, a także w celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkownikom. Możliwości jest kilka i zależą one od sposobu zagospodarowania placu zabaw w całości oraz budżetu, jaki jest przeznaczony na ten cel.

Niemożliwy jest montaż urządzenia w warunkach złych geologicznie, tzn. w podłożu grząskim lub sypkim, powodującym osiadanie fundamentów lub w podłożu, w którym po wykonaniu wykopu pojawia się woda. Warunki geologiczne przed wykonaniem montażu powinny być uregulowane (skuteczny drenaż).

Bezpieczny dojazd

Huśtawka integracyjna posiada swoją strefę bezpieczeństwa, która nie może nachodzić na inne urządzenia ani na ich strefy bezpieczeństwa. Przed huśtawką należy zapewnić najazd dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Producent dostarcza 2 mb płyt EPDM ułożonych dwurzędowo. Te płyty powinny być połączone i zlicowane z ciągiem komunikacyjnym. Taka organizacja przestrzeni pozwoli osobom na wózkach inwalidzkich bezpiecznie i płynnie dojechać do huśtawki.

Jeżeli inwestor chciałby jednak zagospodarować najazd na huśtawkę w inny sposób, który zapewniać będzie spójność z pozostałymi nawierzchniami zastosowanymi na placu zabaw, jest to jak najbardziej możliwe. Zamiast dostarczanego przez producenta zestawu płyt EPDM można zastosować betonową lub wykonaną z kamienia naturalnego kostkę brukową, a także płyty chodnikowe lub nawierzchnię tartanową. Możliwe jest zastosowanie również nawierzchni naturalnej, stabilizowanej żywicą (np. Hanse Grand).

Odradza się stosowania nawierzchni sypkich, jak piasek, grys, tłuczeń, żwir lub otoczak płukany – poruszanie się po nich wózkiem inwalidzkim jest praktycznie niemożliwe lub poważnie zagraża bezpieczeństwu. Nie poleca się również stosowania nawierzchni trawiastej z uwagi na jej stosunkowo szybką degradację pod wpływem wydeptywania oraz nierównomierność wzrostu trawy, pojawianie się kęp, które również stanowią barierę w poruszaniu się osób na wózkach.

Teren pod huśtawką

Teren pod huśtawką może zostać zagospodarowany na kilka sposobów. Można potraktować go osobno lub razem ze strefą bezpieczeństwa urządzenia.

Najważniejsze jest stosowanie się do instrukcji montażu zawartej w instrukcji obsługi urządzenia i wykonania odpowiedniego wypoziomowania urządzenia tak, by zapewnić min. 14 cm stałej odległości od poziomu gruntu do dolnej krawędzi ruchomej platformy urządzenia. Dyktowane jest to względami bezpieczeństwa, by wykluczyć ryzyko zakleszczenia pod platformą huśtawki.

Pod huśtawką wyklucza się stosowanie materiałów sypkich, które mogą zmieniać swoje ułożenie pod wpływem użytkowania urządzenia, ruchu wokół huśtawki lub warunków atmosferycznych (silne opady, wiatr). Absolutnie jest więc wykluczony piasek, ziemia naturalna lub drobne kruszywo.

1. Tartan

Jeżeli całość terenu pokryta jest nawierzchnią tartanową, wówczas najlepiej wykonać ją wokół i pod huśtawką po zamontowaniu bloczków fundamentowych. Urządzenie zostanie zamontowane po wykonaniu nawierzchni.

Willowbridge School

2. Kostka brukowa

Podobnie jak w przypadku nawierzchni tartanowej, pod huśtawką można zastosować nawierzchnię z kostki brukowej. Najlepiej wykonać ją wokół i pod huśtawką po zamontowaniu bloczków fundamentowych. Urządzenie zostanie zamontowane po wykonaniu nawierzchni.

Saarlouis, Niemcy

Teren wokół huśtawki

Strefa bezpieczeństwa huśtawki integracyjnej powinna być wyraźnie wydzielona. Można ją wygrodzić od pozostałych urządzeń. Stosowanie typowych ogrodzeń, jak siatka lub panel nie jest jednak polecane, aby nie tworzyć wrażenia „klatki”, chyba, że będzie to ogrodzenie o wys. maksymalnej 80 cm. Taka wysokość wyraźnie zaznaczy barierę, ale nie odgrodzi użytkowników huśtawki od pozostałych uczestników zabawy niczym klatka. Jako ogrodzenie można stosować również konstrukcje z liny jutowej lub żywopłot.

Przykład wygrodzenia huśtawki. Łazienki Królewskie, Warszawa. źródło: Spartanie dzieciom

Najlepiej jest pod względem stylistycznym, gdy teren pod huśtawką wykonany jest z tego samego materiału, co zabezpieczenie strefy bezpieczeństwa. Szczególnie ważne są strefy obok huśtawki, o szerokości 1500 mm od urządzenia. To miejsce, w którym najczęściej przebywają opiekunowie lub inne osoby, którzy nie bawią się jednocześnie z osobą na wózku na urządzeniu. Miejsce to, jeżeli pozostanie nawierzchnią trawiastą, najszybciej ulega wydeptaniu, dając wrażenie nieporządku wokół.

Istnieje kilka możliwości zagospodarowania tej przestrzeni w sposób estetyczny i bezpieczny.

1. Tartan

W sytuacji, gdy cały teren pokryty jest tartanem, czyli tworzywem poliuretanowym, amortyzującym, zaleca się zastosowanie go zarówno pod, jak i wokół huśtawki. Dobrą praktyką jest wykonanie nawierzchni tartanowej strefy bezpieczeństwa w innym kolorze niż pozostała nawierzchnia. Będzie to wyraźne oddzielenie tej przestrzeni.

Willowbridge School

2. Płyta chodnikowa

Teren wokół huśtawki można wyłożyć płytami  chodnikowymi. Ponieważ natężenie ruchu i obciążenie w tym miejscu nie będzie duże, można zrezygnować z krawężników betonowych, zastępując je krawężnikiem ekobord lub betonując krawędzie. Decydując się na płyty, należy zatępić krawędzie płyt od strony platformy urządzenia pod kątem 45 stopni.

3. Kostka brukowa

Kostka brukowa naturalna lub betonowa jest dobrym materiałem na nawierzchnię wokół huśtawki. Ponieważ natężenie ruchu i obciążenie w tym miejscu nie będzie duże, można zrezygnować z krawężników betonowych, zastępując je krawężnikiem ekobord lub betonując krawędzie. Dobrą praktyką jest wykonanie nawierzchni strefy bezpieczeństwa w innym kolorze kostki niż pozostała nawierzchnia. Będzie to wyraźne oddzielenie tej przestrzeni.

FEZ Berlin

4. Kratka parkingowa przerostowa

Chcąc zapewnić większy metraż powierzchni biologicznie czynnej, można zastosować przerostową kratkę parkingową, która ustabilizuje teren, ale pozwoli na wzrost trawy. Minusem tego rozwiązania jest konieczność koszenia trawy w tej lokalizacji. UWAGA! Kratki nie można zastosować pod huśtawką, ponieważ nie powinny pod nią rosnąć rośliny. Podczas huśtania, będą zahaczać o platformę i blokować jej ruch.

5. Nawierzchnia naturalna stabilizowana żywicą

Nawierzchnia naturalna stabilizowana żywicą np. Hanse grand to rodzaj nawierzchni przepuszczalnej, więc polecana jest do terenów naturalistycznych. Należy jednak zwrócić uwagę na jej trwałość w miejscach intensywnie uczęszczanych. Można zastosować taką nawierzchnię wokół huśtawki, ale po dokładnej analizie opłacalności (nawierzchnia może być niszczona przez osoby przebywające wokół huśtawki).